Danny van Dijk gaat als zelfstandig ondernemer wekelijks langs bij meerdere ouderen om hen te verzorgen. Via organisatie Beep for Help is hij mantelzorger. Zo helpt hij ook de 78-jarige Ans Knikman in het huishouden. Van de badkamer boenen, tot de ramen zemen: geen klusje is hem te gek.
“Wij hebben jaren altijd een soort familiekliekje gehad. Mijn moeder, mijn tante en nog een nicht. Dus met zijn vieren hielpen we elkaar. Maar mijn moeder overleed, mijn tante wordt 81, nicht wordt 63 en gaat ook wat mankeren. Dus op een gegeven moment houdt het op. Toen kwam ik ook nog ernstig te vallen in april. Dan heb je het dubbel moeilijk. Ik heb toen wel hulp gezocht, maar ik kwam helaas steeds uit op een Aafje en een Laurents. En sorry, het is fijn dat het er is, maar het voldoet niet voor mij”, dus ging ze verder zoeken. Tot ze stuitte op een stuk van Beep for Help in weekblad De Havenloods. “Ik heb daar meteen op gereageerd en een paar dagen later belden ze al. We hebben Danny voor je”, zegt ze blij.
Danny komt nu eens in de twee weken langs om schoon te maken in het huis van Ans. “Voor Beep for Help doe ik het op een dinsdagochtend en een woensdagmiddag. Dat zijn twee cliënten. Ik zit als ZZP’er zelf gemiddeld per dag aan de vijf of zes cliënten”, legt hij uit. Hij heeft niet altijd in de zorg gewerkt. “Ik heb zeventien jaar lang in de woninginrichting gezeten. Daarna heb ik nog negen jaar lang gewerkt voor een bedrijf in Maassluis, maar door een reorganisatie ben ik er toen uitgeknikkerd”, blikt hij terug. Naast het werk zegt hij al vrijwilliger voor ouderen te hebben gezorgd. “Ik heb op een gegeven moment de stoute schoenen aangetrokken en me ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en ben voor mezelf begonnen”, vertelt hij over zijn zaak.
De druk op de zorg is uiteraard enorm. Voor Ans is een ZZP’er als Danny dan ook een uitkomst. “Danny is er iedere veertien dagen. Maar bij een Aafje of Laurents: de ene keer kan die meneer of mevrouw wel. Maar de andere keer niet. Dus dan zit je of zonder hulp, of je krijgt iemand die je weer helemaal in moet werken. Dat is gewoon vervelend. Ook zijn er beperkingen, want ze mogen bepaalde dingen wel, en bepaalde dingen niet”, besluit Ans.