Vreewijk staat bekend om het vele groen en de mooie tuinen, maar één voortuin in dit stuk Rotterdam-Zuid springt wel heel erg in het oog. Hier zijn geen planten of bijzondere bloemen te vinden, maar menstruatieproducten, kinderschoenen, een warme trui of gewoon een zak sperziebonen. Het is de tuin van Caroline Reason op de Vreewijkse Dreef, waar je kan pakken wat je nodig hebt. Hard nodig volgens Caroline: “Er is veel armoede in de wijk.”
Een tijd lang beheerde Caroline de weggeefzolder, een zolderetage in Huis van de Wijk De Brink, waar mensen gratis spullen en kleding konden halen. In die tijd zette ze al wel eens een klein tafeltje in haar voortuin met spullen van de weggeefzolder of speelgoed en kleding van haar eigen vier dochters: “Dan kon ik lekker die zooi voor de deur knallen als ze naar school waren, dat merken ze toch niet.” Vier jaar geleden moest Caroline weg bij De Brink vanwege brandgevaar. Ze zocht wel naar een andere geschikte ruimte, maar tevergeefs. “Ik zie genoeg leeg staan in de omgeving, soms al jaren, maar met een huur van meer dan 3500 euro denk ik: ‘ja laat maar!’”
Tekst gaat verder na de foto.
En dus besloot ze haar hele voortuin op te offeren en er een ‘weggeefhoekje’ van te maken. Inmiddels beslaat dit niet meer alleen een hoekje, maar haar hele voortuin en een deel van de straat. Zo staat er een grote bruine kast met boeken, menstruatieproducten en ingeblikt voedsel. Maar ook een wit dressoir met spelletjes en kinderspeelgoed en een vol kledingrek bij de voordeur. Caroline is er maar druk mee: “Soms gaat de bel hier wel om het half uur.” Er is veel aanloop, zowel van mensen die spullen komen afgeven als mensen die wat komen halen. En waar de één graag een praatje maakt met Caroline – “Mensen vertellen mij hun hele levensverhaal, ik hoor zoveel” – haalt de ander liever een warme trui, in de anonimiteit. “Soms zie ik ‘s nachts, door mijn deurbelcamera, mensen iets uit de tuin halen.”
Volgens Caroline zijn het vooral de Vreewijkers en mensen uit de buurt die spullen komen halen, maar de giften komen vanuit heel Rotterdam: “Laatst kwam er iemand uit Hillegersberg met een Range Rover om kleding te brengen met de prijskaartjes er nog aan.” De weggeeftuin is een lokaal begrip en alles rondom haar weggeefhoek kun je vinden in een speciale Facebookgroep. Een groep met meer dan duizend leden en dat is best handig. Als Caroline op de pagina schrijft dat ze een staafmixer nodig heeft voor haar buurvrouw, dan heeft ze er “diezelfde dag nog zes binnen”.
Tekst gaat verder na de foto.
Hoe het is om niets meer te hebben
Caroline is geboren in Ierland en werd na acht maanden geadopteerd door een Nederlands stel waarmee ze in Rotterdam ging wonen. Ze groeide op in Rotterdam-West en verhuisde uiteindelijk naar Vreewijk. Een fijne jeugd heeft ze niet gehad. Haar adoptieouders konden niet altijd even goed voor haar zorgen. Regelmatig moest het gezin het huis uit. “Om de zoveel jaar werden mijn spullen weer weggehaald en moest ik weer bij de buurvrouw gaan logeren.” En dus weet Caroline heel goed hoe het is om niets te hebben. Dat gevoel gunt ze niemand. “Als ik een brood heb en de buurvrouw niet, dan hebben we allebei een half brood.” Leren delen is iets wat ze haar kinderen meegeeft en die liefde krijgt ze terug uit de wijk. Ook zij krijgt regelmatig een lekker pannetje soep van de buren.
Tekst gaat verder na de foto.
Twintig babycavia’s
Alles en iedereen helpen: dat is de levensmissie van Caroline. Misschien wel omdat ze zich vroeger zelf ook wel eens hulpeloos gevoeld heeft. Laatst kwam er iemand aan de deur met twintig babycavia’s: “Ze had problemen met de huisbaas gekregen door die cavia’s en anders moest ze het huis uit, vertelde ze. Of ik ze wilde hebben…” Caroline begeleidt ons richting de tuin, dwars door haar roze keuken, langs zes katten richting een hele grote volière. De twintig cavia’s zitten er echt, naast een aantal konijnen en een paar papegaaien. Terug in de woonkamer wijst ze naar de vensterbank. Op een tak zit een klein vogeltje: “Gisteren gevonden op straat en met een flesje eten gegeven.” Het typeert Caroline. In haar wereld blijft niemand alleen achter.