Om stipt 8.00 uur gaat het alarm af in de kantine van de kazerne op de Frobenstraat, het teken dat de ene ploeg brandweermannen de andere ploeg brandweermannen aflost. De drie neven, Sergio (30 jaar), Steven (47 jaar) en Kaïn (22 jaar), beginnen aan hun 24-uurs dienst in Schiebroek. Kaïn is de jongste en werkt nu zo’n 2 à 3 jaar als vrijwilliger, en gaat binnenkort solliciteren als beroepsbrandweerman. Steven werkt er al zo’n 22 jaar en Sergio nu een jaar of 7 (inclusief zijn tijd als vrijwilliger). Wat is er, volgens deze drie neven, zo speciaal aan dit vak en hoe is het om als familie bij de brandweer te werken?
“Als kleine jongen vond ik het altijd interessant als de wagens voorbij kwamen in de straat. Dan pakte ik mijn fietsje en dan ging ik er achteraan fietsen om te kijken waar ze naartoe gingen,” zegt Sergio. De jongste, Kaïn, vindt het interessant dat geen enkele dag hetzelfde is; er kan een brand zijn, of een auto-ongeluk. En hoewel de heren familie zijn, voelen ze zich ook heel nauw verbonden met de andere heren en dames in de ploeg. Je doet zoveel met elkaar: van samen koken, sporten, schoonmaken tot samen levens redden.
Gepaard met het werk gaan heftige incidenten; de kans dat je ingesloten wordt door vuur kan gebeuren. Kaïns herinnert zich een uitruk naar een TBS-kliniek, er was brand in een cel. “Dat was wel een heftig incident, want je hebt met iemand te maken die daar ligt en niet meer leeft.”
Binnen de brandweer is een TCO-groep die na incidenten in gesprek gaat met de brandweerlieden om ervoor te zorgen dat het event verwerkt kan worden.
De drie neven vinden het over het algemeen erg bijzonder om samen te mogen werken, “je kent elkaar door en door en dat zorgt voor een goede samenwerking.” Steven, de oudste, laat weten dat hij het ook spannend vindt, er is altijd een risico dat er iets ergs gebeurt, “je wilt niet een familielid verliezen.”