Student van het Jaar worden: dat is niet iets wat Hassnae Boubrik had zien aankomen. Toch prijkt er sinds kort een mooie award op haar kamer. Die titel, die de Erasmus Universiteit ieder jaar vergeeft, heeft zij ook niet zomaar gekregen.
“Ik zit hier helemaal op mijn plek”, vertelt ze als ze door de gangen van het Erasmus MC naast het Museumpark loopt. Ze heeft er een bijbaan op de intensive care afdeling, maar studeert ook nog geneeskunde. Daar zit ze nu in het derde jaar van. De faculteit van haar studie zit iets dieper in het ziekenhuis verstopt.
Mentor
“Het was bijna vanzelfsprekend dat ik iets in de zorg zou gaan doen”, legt ze uit. “Ik heb dat verzorgende erg van huis uit meegekregen. Mijn zus zit in de verpleging.” Anderen helpen om beter te worden is iets waar ze zich nu al mee bezighoudt. Sinds het begin van dit schooljaar heeft zij als mentor een aantal studenten onder zich, die ze door de opleiding heen begeleidt.
“Dat begon eigenlijk als tutor, maar toen in december het Tutoraat klaar was, hebben wij altijd nog contact met haar gehouden”, vertelt student Justin Rentmeester. “Naast dat het enorm klikte, is Hassnae altijd iemand die tijd voor je maakt, ook al heeft zij het zelf ontzettend druk”, zegt Christine Den Hollander. Mede door dit mentorschap heeft Hassnae de award binnengesleept. “Dat is absoluut verdiend, ze is zo enorm betrokken.”
Representatie
Een andere reden dat ze de titel nu heeft, is haar deelname aan de faculteitsraad. “Ik geef via dat orgaan adviezen aan de mensen die zich bezighouden met de selectie van de medische studies hier. Dat gaat dan vooral om hoe er zo’n divers mogelijke selectie kan zijn.” Volgens haar heeft namelijk niet iedereen dezelfde, gelijke kansen als het gaat om bijvoorbeeld op zo’n medische opleiding terecht te komen.
Om dit thema aan te kaarten is zij zelfs met een groep naar het Ministerie van Onderwijs en Volksgezondheid gegaan. Ze ziet zichzelf ook als rolmodel, zeker als het gaat om representatie. “Ik ben opgegroeid en nog steeds woonachtig in een wijk die niet super goed is. Toch zit ik hier. Ik wil anderen laten zien dat wat ik doe ook mogelijk is voor hun. Ik vind dat heel belangrijk.”