Het kabinet besloot vanaf 16 maart de basisscholen te sluiten. Die extra verantwoordelijkheid van het thuisonderwijs kwam vanaf dat moment bij ouders te liggen. Zo zijn Rotterdamse moeders, zoals psycholoog Tatjana, humanitair medewerker Veronique en projectleider Annemieke ineens fulltime mama en juffrouw. In dit artikel vertellen zij hoe ze dit beleven.
Tatjana Cassel, moeder van drie; Frida (6,5), Lotta (5) en Annie (2) uit Katendrecht
Het nieuws kwam aardig hard binnen bij Tatjana, toen werd besloten dat de basisscholen zouden sluiten. Niet omdat ze dan thuisonderwijs zou moeten geven, maar omdat ze zich realiseerde hoe heftig de situatie nu is. Tatjana blijft ondanks alle omstandigheden erg positief: “We hebben vertrouwen in wat de overheid zegt en besluit”, vertelt ze. “Mijn man is arts, dus ik krijg gelukkig veel informatie binnenshuis.”
De eerste twee dagen thuisonderwijs geven was erg lastig: “Frieda heeft bijvoorbeeld meer rust nodig, terwijl Lotta meer spelenderwijs les krijgt”, legt Tatjana uit. “Daarnaast zocht Annie toen ook de nodige aandacht.”
Ondertussen werkt Tatjana samen met haar buurvrouw Renske die ook kinderen heeft van ongeveer dezelfde leeftijd. Beide moeders hebben de “klassen” verdeeld. Zo geeft Tatjana de ene dag les aan de kleuters en de andere dag aan de wat grotere kinderen.
De drie dochters spelen nog wel buiten: “We wonen in een driehoek met de buren, met een gemeenschappelijke tuin”. In het begin was er wel een discussie over hoeveel kinderen er mogen spelen, maar ondertussen wordt er in de wijk goed samengewerkt. Zo hebben ze de kinderen de duidelijke regels uitgelegd. “Houd anderhalve meter afstand en ga niet met andere kinderen knuffelen”, is wat Tatjana haar kinderen heeft meegegeven.
Tatjana is gewoonlijk een psycholoog en was net bezig met het opzetten van haar eigen bedrijf: “Ik wilde een bedrijf opzetten waarbij ik onder andere coaching zou aanbieden aan mensen die bijvoorbeeld veel stress ervaren”. Wanneer de coronacrisis achter de rug is, ziet ze een mogelijkheid om zich te richten op de mensen die de crisis achter zich willen laten.
Veronique Ehlen, moeder van twee; Zoë (7) en Hazel (5) uit Katendrecht
Toen Veronique en haar man hoorden dat de basisscholen gingen sluiten, vonden ze het vooral heel jammer: “Onderwijs is een belangrijk ritme. En het is belangrijk dat het ontwikkelingspotentieel niet verloren gaat”. Desondanks begrijpt ze de keuze van het kabinet heel goed: “We willen geen gezondheidsrisico voor de hele bevolking zijn”, legt ze uit. Veronique is vooral de basisschool dankbaar voor hun inzet: “We kregen instructiefilmpjes, mochten de leerboeken ophalen en krijgen wekelijks een overzicht met een dagindeling”, legt ze uit. “Als lesgevende ouder geeft dat veel houvast om dat onderwijs voort te zetten.”
Ook Veronique loopt tegen de moeilijkheden aan omdat beide dochters in een andere klas zitten: “Het was vooral zoeken naar een balans”. Toch bleek aan het einde van de week dat thuisonderwijs ook wel erg zwaar is: “De eerste week liep voortreffelijk, maar op de vrijdag stortte het allemaal in”, vertelt Veronique. “Toen zijn we maar naar buiten gegaan om iets leuks te halen en hebben we samen een filmpje gekeken in bed.” Hetgeen dat ze niet af hadden, hebben ze op de zaterdag gedaan. “Bij de jongste merk ik vooral dat er vermoeidheid bij komt, maar we go with the flow!”
Veronique maakt goed gebruik van haar ruime balkon: “We verzorgen gym- en danslessen op het balkon”. Daarnaast heeft ze op het balkon een gezellig leeshoekje gemaakt en mogen de kinderen losgaan met stoepkrijt. “Naast de nodige beweging op het balkon, gaan we ook elke dag eventjes naar buiten”, vertelt Veronique. “Ik ga dan hardlopen en de kinderen fietsen of steppen. Het is belangrijk om te blijven bewegen.” De dochters van Veronique zijn ook bijgepraat over de regels. “Hygiëne is hen met de paplepel ingegoten”, vertelt Veronique lachend. “Mijn man is arts, dus we hebben de kinderen al vanaf het begin alles uitgelegd over virussen en bacteriën.”
Annemieke van Wegen-Delhaas, moeder van twee; Pauw (7) en Poppy (9) uit Delfshaven
Als werkende moeder was Annemieke nog niet klaar voor het nieuws dat de basisscholen gingen sluiten: “Ik zat niet met de gedachte dat het een probleem was, maar meer de gedachte: dit kan er ook nog wel bij”. Annemieke is van mening dat het bijna onmogelijk is om werk en je kind lesgeven te combineren, maar ze geeft de moed niet op: “Ik moet het gewoon doen en er het beste van maken”, legt ze uit. “Ik leef met de dag en maak elke dag een goed schema waar we ons aan houden. Het is niet ideaal, maar je moet het doen.”
Wat Annemieke wel heel mooi vindt aan thuisonderwijs, is dat ze de kinderen van zo dichtbij ziet leren: “Het is heel erg gaaf om te zien hoe de kinderen zich ontwikkelen. En ik vind het heel mooi om samen deze periode door te komen”, vertelt Annemieke. “Thuis en gezondheid is het allerbelangrijkste in het leven.”
Ook in het gezin van Annemieke is beweging erg belangrijk. “Wij gaan elke ochtend, om half acht naar het park; mijn man, mijn twee kinderen en ik”, vertelt ze. “De kinderen gaan dan skeeleren en skaten, mijn man en ik gaan dan hardlopen.” Voor Annemieke is dit dan ook haar uurtje ontspanning. “Daarnaast hebben we de luxe dat we een grote tuin hebben, waar mijn kinderen kunnen spelen en in bomen kunnen klimmen.” Beide kinderen kunnen zelfstandig spelen en hebben thuis genoeg leuke dingen te doen; van verstoppertje spelen tot in de ringen op zolder hangen.
Annemieke is projectleider city-branding bij het Songfestival, dat door de coronacrisis ook in de nodige problemen is geraakt. Het werk loopt nu een beetje af en daardoor heeft Annemieke besloten om de maand april vrij te nemen: “Ik vind het erg moeilijk te combineren”, vertelt ze. “Ik wil veel aandacht aan mijn kinderen geven en goed lesgeven.” Daarnaast wil Annemieke zich meer gaan inzetten om anderen te helpen. “Ik mag eigenlijk niet klagen, want er zijn mensen die het zwaarder hebben dan ik”, legt ze uit. “Respect voor al die moeders en vaders die alleenstaand zijn die werk en thuisonderwijs combineren. Ik heb de mogelijkheid om vrij te nemen, maar ik realiseer me ook heel erg dat mensen dat niet hebben.”
Benieuwd hoe docenten hun kinderen blijven onderwijzen op afstand? Lees hier verder.
Meer Rotterdamse verhalen bekijken?
Volg ons dan ook op onze social media kanalen
Facebook YouTube Instagram Twitter Snapchat