Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden Indische Nederlanders in Nederlands-Indië het zwaar te verduren. Ook in Rotterdam wonen er verschillende overlevenden die op 15 augustus dan ook de oorlog herdenken en stilstaan bij hun vrijheid.
Jenny Meyer zat vanaf haar tiende in een werkkamp en herinnert zich bepaalde taferelen nog helder: “Dan moest je altijd buigen en de ogen naar beneden houden, maar soms keek je toch op als er iemand werd geslagen en dan werd je zelf ook geslagen.. het was verschrikkelijk.”
Ook Mieke Engelberts overkwam hetzelfde en als initiatiefnemer van de herdenking stelt ze ditmaal het stille verzet centraal: “Verzet is er op allerlei manieren en ook op een stille manier. Zo hing men soms sokken op met de Nederlandse vlag erop of maakte de vrouwen andere attributen. Alles om de Jappen te laten zien dat ze ons niet zomaar eronder kregen.”
Tot slot is er Richard van Brakel, die niet zelf in een werkkamp zat, maar zijn vader wel: “Hij moest vervolgens aan de Burma-spoorlijn werken en na de oorlog kwam mijn Indische moeder hem meteen opzoeken. Maar het duurde wel even voordat ze elkaar konden zien, want hij was vel over been”, aldus Richard, wiens dochter Jamila morgen zal optreden als eerbetoon aan haar overgrootouders.
“Vrijheid is een groot goed, daarom is deze herdenking belangrijk”, zo besluit Mieke, terwijl Richard toevoegt: “Ik hoop dat we met deze herdenking de wereld iets vrediger kunnen maken.”
Meer Rotterdamse verhalen bekijken?
Volg ons dan ook op onze social media kanalen
Facebook YouTube Instagram Twitter