Op jonge leeftijd vader worden, zeker als dat niet gepland is, is niet makkelijk. Veel van die mannen lopen tegen problemen aan, bijvoorbeeld dat ze niet weten wat er op hun af kan komen. In Rotterdam-Zuid kunnen zij elkaar vinden bij Daddy’s Place.
Bij Daddy’s Place kan niet alleen gepraat worden over waar iemand tegenaan loopt, maar worden er ook activiteiten georganiseerd. Bijvoorbeeld aan een avondje boksen. “Het is een vrij mannelijke activiteit dus zij vinden het leuk om te doen. Vandaar dat wij dit ook eens in de zoveel tijd doen”, zegt Jeffrey van de organisatie.
Twintig
Jeffrey is dan zelf geen vader, maar komt graag bij de boksavonden of andere evenementen. “Ze laten mij zien hoe ik misschien in de toekomst een goede vader kan zijn, dat is heel inspirerend.”
Want, de meeste mannen die hier zijn, kregen op jonge leeftijd al een kleine erbij. Ook Kevin, die twintig was toen hij zijn eerste kreeg: “School was toen heel lastig, ik moest daar ook mee stoppen om te gaan werken. Een baan vinden was ook niet makkelijk.” Via een bekende die werkzaam is bij Daddy’s Place werd hij getipt over de organisatie en besloot hij langs te komen. Sindsdien is hij altijd gebleven, ook al is hij nu 25.
“Ik hoop voor de komende jongeren mijn adviezen te kunnen geven, net zoals andere mannen dat bij mij hebben gedaan. Het heeft mij destijds goed geholpen zodat ik mijn leven weer op orde kreeg. Daarnaast was het ook fijn om met gelijkgestemden te zitten.”
Samenleving
Jochelin begon jaren terug met Daddy’s Place, na zijn stage. “Ik liep toen stage bij Mama’s Garden, een soortgelijke plek alleen dan gericht op jonge moeders. Ik was toen 25 en zou ook binnenkort vader worden, dus ik vroeg mij af waarom er niet zoiets voor mannen was.”
Tijdens het opzetten van de organisatie merkte hij hoe het komt dat dit soort instanties er vaak niet voor mannen zijn, tegenover veel plekken voor jonge vrouwen: “Mannen denken vaak dat ze niet om hulp hoeven te vragen. Vaak denkt de samenleving ook dat je het dan zelf kan, terwijl dat soms echt niet gaat. Of dat je juist heel erg betrokken wil zijn bij je zwangere vrouw.” Zelf ervaarde hij bij een bezoekje aan de verloskundige dat hem niks werd gevraagd en alle aandacht naar zijn vriendin ging. “Natuurlijk is het belangrijk dat zij veel aandacht krijgt, ze draagt het kind. Maar, man zijnde, voelde ik mij niet gehoord. Ik hoop daar verandering in te kunnen brengen.”