Je kunt het je misschien niet meer voorstellen, maar nog geen 25 jaar geleden was de Rotterdamse wijk Nesselande nog een polder. Jopie Onel-Beems woonde er al tientallen jaren toen Rotterdam in de jaren 90 de grond verkreeg en daarna met de bouw van de nieuwe vinexwijk startte. “De polder veranderde totaal. Ik heb nog wel eens heimwee naar vroeger.”
Voordat de eerste steen was gelegd (dat gebeurde in 2000), maakte Jopie zich zorgen over het natuurgebied. De komst van de wijk zou het karakter van het gebied niet kapot mogen maken, vond ze. In 1997 schreef ze daarom een gedicht om haar zorgen kenbaar te maken op een informatieavond. Toch wil ze benadrukken dat de meeste bewoners van de polder destijds op een positieve manier de bouw van de wijk zijn ingegaan.
“Door een goede samenwerking met de toen nog deelgemeente Prins Alexander is er uiteindelijk een vinexwijk verrezen waar je trots op kunt zijn. In welke wijk vind je zo’n mooie plas met een uitgebreid natuurgebied?”, vraagt ze zich hardop af. “Ook al heb ik nog wel eens heimwee naar vroeger, ik gun iedereen zo’n mooi woongebied.” Jopie woont nu nog altijd in de polder.
Zo zag Nesselande er 25 jaar geleden uit. Foto: Jopie Onel-Beems.
Gedicht
Dit is het gedicht dat Jopie schreef voor de informatieavond over Nesselande op 2 oktober 1997.
R otterdam had land nodig om op te kunnen bouwen
O ver zijn grenzen zelfs was het niet te houwen
T rachtte Zevenhuizens grond op te delen
T ot groot verdriet uiteraard van velen
E n Zevenhuizen die zich niet kon of wilde verweren
R aakte grond en inwoners kwijt binnen de kortste keren
D e inwoners die het trof waren dubbel aangeslagen
A an belastingen kwamen veel hogere bedragen
M aar “al schikten we ons in ons lot”, iets mag er zeker niet kapot
N og altijd zijn de linten in ons gebied
E en oase, waar iedereen dagelijks van geniet
S erieus vragen we dan ook iedere keer
S tedebouwers denk svp creatief steeds weer
E n pas de nieuwbouw bij het bestaande aan
L aat alsjeblieft geen jarenlange historie verloren gaan
A lgemeen belang zegt de overheid dan gaat altijd voor
N ou regels zijn er om van af te wijken, hoor
D us als lintbewoners zullen wij er voor blijven gaan
E en Nesselande, waarin het karakter van alle linten blijft bestaan
Meer Rotterdamse verhalen bekijken?
Volg ons dan ook op onze social media kanalen
Facebook YouTube Instagram Twitter Snapchat