Koen Istha en Saskia Möhlmann hebben samen met vrijwilligers hard gewerkt om verschillende verhalen te verzamelen van mensen die uit Rotterdam zijn afgevoerd naar concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog. Om hun verhalen niet te vergeten plaatsten ze daarom meer dan 100 steentjes in de grond in het Liskwartier.
“Ik werk zelf in het onderwijs en ging elk jaar met mijn leerlingen naar Berlijn toe. Dan gingen we ook naar concentratiekamp Sachsenhausen toe. We stonden dan ook altijd stil bij de stolpersteine die daar lagen. Zo kwamen we op het idee. We vonden dat alle mensen die hier gewoond hebben en nooit teruggekomen zijn ook recht hebben op een kleine persoonlijke gedenksteen”, vertelt Istha over het plaatsen van de 104 stenen. Ze staan op de Bergsingel even stil door de namen van de slachtoffers te noemen met daarbij hun geboortedatum en levensverloop.
De stenen hebben een gouden gloed waarin de details staan gekerfd. Drie stenen samen hebben de breedte van ongeveer één stoeptegel. Stratenmakers van de gemeente halen die er vakkundig uit om de stolpersteine te plaatsen. “Die naam ‘stolpersteine’, of ook wel ‘struikelsteen’ genoemd, komt eigenlijk voort uit het feit dat als je er langs loopt en naar de grond kijkt je er bijna overheen struikelt”, legt Saskia Möhlmann van Loods 24 en Joods Kindermonument Rotterdam uit. “Je moet dus naar de grond kijken en zo maak je onbewust een buiging naar de mensen. Als je dan de namen leest of op leest, blijven de herinneringen aan die mensen in leven”, besluit Saskia.