Vol spanning wacht Crooswijker Hubertus van Heese (94) op het rinkelen van de deurbel. Vandaag om 11 uur komen er twee werklieden om een aantal zaken in zijn woning te repareren, dat kan hij niet meer zelf: “Als je slecht ter been bent vanwege een heupoperatie…dan kijk je wel uit.” Dat de werklieden twee vrouwen zijn, vindt Hubertus bijzonder leuk. In zijn tijd waren de genderrollen nog heel anders verdeeld.
Tanja verloor haar baan als analist in de medische wereld en Maroula legde haar werk als onderhoudsmonteur bij een woningcorporatie neer. Beiden maakten ze de stap naar zzp’er in een klusbedrijf. Ze zijn onderdeel van een franchise dat klusvrouwen aanbiedt door heel Nederland, deze neemt een klein percentage van de maandelijkse winst in ruil voor het gebruik van de merknaam en infrastructuur. “We betalen om de naam te voeren, maar we hebben ook collega’s. We werken met elkaar, je kan elkaar om advies en om raad vragen”, vertelt Maroula.
Met de stap naar zelfstandig ondernemen zijn de vrouwen de zekerheid van een dienstverband verloren: “ Je weet wat je eind van de maand gestort krijgt op je rekening dat is natuurlijk heel erg zeker en dat is we fijn die stabiliteit, maar niets is zeker in het leven en een beetje spanning vind ik wel leuk”, vertelt Tanja over die overstap.
Hubertus van Heese ziet hoe de dames uiteindelijk de lekkage onder zijn aanrecht repareren, een douchegordijn ophangen en een lamp in de woonkamer plaatsen. Hij weet nog goed hoe anders het was in de tijd dat zijn vrouw werkte. Hij leerde haar kennen toen ze samen werken in het Bergwegziekenhuis, maar omdat ze trouwden moest ze haar baan opgeven: “Dat moet je vrouw er uit omdat je getrouwd bent. Dat is toch niet normaal. Daar moet je nu niet mee aankomen. Het is een hele andere wereld.”