In De Rotterdamse Toon gaat Sébastièn Choy, muziekdocent en componist, ‘op zoek naar verborgen instrumenten met het doel ze weer op de kaart te zetten’. In de twaalfde, en tevens laatste aflevering van de serie, ontmoet Sébastièn Mireia, die met haar uitvoering van Bach de stad even stil lijkt te zetten.
Voor Mireia is de viool niet zomaar een instrument, maar een middel om diepgaande emoties uit te drukken. Als introvert vindt ze het soms lastig om over te brengen hoe ze zich echt voelt, maar via haar muziek kan ze communiceren op een dieper niveau. “Muziek stelt me in staat een ander niveau van communicatie te bereiken. Een niveau waar we met gesproken of geschreven taal niet kunnen komen.”
De skyline van Rotterdam, met zijn multiculturele karakter en eindeloze mogelijkheden, vormt de perfecte achtergrond voor deze muzikale reis. Mireia ziet de stad als een bron van inspiratie, waar verschillende culturen en perspectieven samenkomen, niet alleen in de muziek, maar ook in het leven zelf. Deze diversiteit heeft haar gevormd als muzikant en als persoon, en biedt haar de kans om met een rijk scala aan mensen en muziekstijlen samen te spelen.