Misja Immink verzorgt al jaren zogenaamde gelukswandelingen door de stad, met name voor ouderen. Hij wil graag zijn manier van kijken overbrengen en mensen verwonderen met verbeeldingskracht. Door corona is het aantal wandelingen afgenomen, maar dat weerhoudt Misja er niet van om de mensen toch van wat geluk te voorzien.
“Mijn dochter van vier, de oudste, die vraagt altijd: ‘Ga je weer oudere mensen gelukkig maken?’ Zij denkt dat dat mijn werk is. Dat houden we zo, denk ik”, lacht Misja. Het is in feite wel wat hij dagelijks poogt te doen. De goedlachse kunstenaar maakt normaliter gelukswandelingen. Door corona stopte die helemaal en nu mondjesmaat trekt dat weer aan. “Maar ik dacht wel: wat nu? Dus hebben we een soort thuis editie bedacht voor bewoners. Virtuele wandelingen en roeptoeter concerten. Dan ging ik voor die gebouwen van verzorgingshuizen staan en een beetje toeteren. Zeker in die lockdown periode toen helemaal niets kon, deed ik dat. Dan ging ik wat luchtigheid en poëzie naar binnen blazen, zeg maar.”
Zo ook maandag bij woonzorglocatie Blijdorp van Laurens. “Goede leerling. Ik zag een cursus: stop met roken. Ik heb er veel van opgestoken”, begint Misja Immink met een eerste gedicht. Een handjevol bewoners is naar buiten gekomen en speciaal voor Misja de kou getrotseerd. “Dit is toch weer een beetje naar het oude toe”, zegt een van de bewoners. “We vinden het heel erg leuk”, besluit een ander. Om af te sluiten citeert Misja dichter Jules Deelder: “Ben je gelukkig? Gelukkig niet.”
Meer Rotterdamse verhalen bekijken?
Volg ons dan ook op onze social media kanalen
Facebook YouTube Instagram Twitter Snapchat