Rotterdammers in armoede delen hun verhaal in podcastserie Plottwist: ‘Zoiets vreet aan je’

‘Plottwist’ is een podcastserie van vier monologen, voorgedragen door Rotterdammers van Zuid. Ze dragen waargebeurde verhalen voor van Rotterdammers die in armoede geleefd hebben. De vertellers zijn anoniem en de verhalen in de verleden tijd, maar wij weten zeker dat ze voor velen helaas nog steeds herkenbaar zijn.

Plottwist komt voort uit een film over armoede gemaakt door bewoners van Zuid die dagelijks met armoede worden geconfronteerd. De film die binnenkort bij OPEN Rotterdam te zien is, is nu in de maak.

In aanloop naar de tv-première op 26 december, maakt OPEN Rotterdam de podcast Plottwist waarin de verhalen die de acteurs in hun eigen wijk over het thema armoede hebben verzameld als monologen worden voorgedragen.

De theatergroep Zuivere Koffie is onderdeel van Stichting Schaap op de Noordpool. Dat is een inclusief platform voor podiumkunsten in Rotterdam en heeft die inclusieve theatergroepen, wat betekent dat en ook mensen met een beperking mee kunnen doen. Deze podcast is onderdeel van een groter project rond armoede, dan mogelijk is gemaakt door een bijdrage van het Sint-Laurensfonds en Cultuur Concreet.

Monoloog 1

Kredietbank

Op een dag kwam ik uit mijn werk en toen zat mijn vrouw daar in de kamer.
We gaan uit elkaar, zei ze.
We waren op dat moment acht jaar getrouwd en hadden samen een koophuis.
Ik bleef in het huis wonen en viel in een zwart gat.
Door de stress kreeg ik ook lichamelijke klachten.
Mijn reuma kwam boven water.
Daardoor kon ik steeds minder werken.
Ik ging van drie naar twee dagen en op een gegeven moment was ik werkloos.
Je gaat steeds minder verdienen en op een gegeven moment heb je niks meer.
Al het geld ging naar de hypotheek.
Ondertussen woonde ik weer samen.
Die vrouw kwam als een engel uit de hemel, echt waar.
Samen hadden we 50 euro in de week te besteden
Dat is niet veel
En we deden ook wel domme dingen.
Roken en blowen. Eigenlijk moesten we daarmee stoppen.
Die hypotheekbetalingen gingen ondertussen maar door.
Op een gegeven moment had ik een paar duizend euro schuld.
We gingen naar de Kredietbank.
Ik weet nog dat er een vrouw in de wachtkamer stond te schreeuwen.
Door jullie ben ik mijn huis kwijtgeraakt riep ze.
We zijn toch blijven zitten.
Ik vroeg om een lening, maar dat deden ze niet.
Waarom heet je dan kredietbank, als je geen krediet geeft?
In plaats daarvan hebben ze me met verkeerd advies en stommiteiten nog verder de schulden in geholpen.
M’n schuld was verdriedubbeld.
Dan ga je op een gegeven moment ’s avonds leven.
Het grofvuil langs.
We namen van alles mee.
We hadden spullen zat en kleren genoeg.
En je vindt de mooiste dingen
Eten en roken was lastiger.
Op een gegeven moment had ik pijn in mijn buik van de honger
Dat is een verschrikking, echt, dan kun je je niet voorstellen.
We ging ook peuken rapen als het donker was.
In die tijd werd er nog flink gerookt.
Er lag altijd een heel spoor van peuken bij de tram
Als je er dan genoeg bij mekaar had, dan rolde je de shag in een nieuw vloeitje.
Uiteindelijk kon de kredietbank niets meer voor ons doen, en konden we naar het CVD.
Die hadden een nieuwe budgetbeheerder: De Doorbraak.
Wij hebben toen budgetbeheer gekregen en die hebben ons uit de schulden geholpen.
Die dag vergeet ik nooit meer.
Ik had twee tassen vol met post bij me.
Weet je, ik was bang voor mijn brievenbus.

Elke keer dat er iets doorkwam was het nieuwe ellende.
Zoiets vreet aan je.
Ik zet die tassen op tafel en die vrouw zegt:
Je hoeft nooit meer bang te zijn voor de brievenbus.
Maar, dit soort dingen hebben ook voordelen
Het maakt je nederig
lk bedoel, wat maken wij nou mee?
Denk ’s aan die kinderen in Syrië die zomaar een bom in hun nek krijgen
En wij klagen over dat de Gemeente de heg snoeit en de blaadjes niet opruimt.