Er staan ongeveer 237 textielcontainers in Rotterdam. Gemiddeld komt er in die containers per week ongeveer 45.000 kilo aan kleding en textiel binnen. Wat gebeurt er met al die kleding die wij niet meer willen dragen? In een nieuwe explainer-video leggen wij dit uit.
“Heel veel van die kleding belandt op markten zoals in Afrika”, legt Mirella Soyer, lector Gedrag voor Circulaire Transities bij Hogeschool Rotterdam, uit. “Vroeger zat er nog best wel wat goede kleding tussen, maar nu zitten er nog maar een paar kledingstukken in die verkoopbaar zijn.”
Dat kleding niet meer verkoopbaar is, heeft te maken met de grote hoeveelheid, maar ook met de slechte kwaliteit. Kleren van ultra fast fashion-merken zoals Shein en andere goedkope winkelketens worden gemaakt van synthetische materialen die niet lang meegaan en niet zijn te recyclen.
Sorteerbedrijven
Textiel uit de textielcontainers van de gemeente Rotterdam wordt gesorteerd door sorteerbedrijf Erdotex B.V. Zij verdelen alle kleding, textiel en schoenen in ongeveer 400 verschillende categorieën. Een deel wordt verkocht in tweedehands winkels, een deel wordt gerecycled, er zit een stukje afval tussen en een groot deel wordt geëxporteerd naar het buitenland.
De grote hoeveelheid kleding van slechte kwaliteit zorgt ervoor dat het verdienmodel van bedrijven zoals Erdotex onder druk staat. Kleren van synthetische materialen zoals acryl en polyester kunnen nog niet op grote schaal worden gerecycled. In Nederland willen mensen het niet tweedehands kopen en ook in het buitenland kunnen ze het niet gebruiken.
Milieuvervuiling
Afgelopen jaar waarschuwde brancheorganisatie Vereniging Herwinning Textiel (VHT) daarom dat de sorteerbranche op instorten staat. De onverkochte voorraad gesorteerde kleding is eind 2023 gemiddeld met 30 procent toegenomen. In totaal gaat het om zo’n 28 miljoen kledingstukken. Als de sorteerbranche uit Nederland verdwijnt, staan er zo’n 2.000 banen op het spel. Bovendien kan kleding dan helemaal niet meer worden hergebruikt of gerecycled. Het moet dan worden verbrand.
“In Nederland komen er bijna 1 miljard kledingstukken voor 18 miljoen mensen op de markt. Dat is heel veel kleding”, vat Soyer samen. “Daarvan gebruiken we kleding maar een paar keer en dan gooi je het weg. Dit is een enorme vernietiging van grondstoffen en het draagt bij aan een slechtere leefomgeving. We vervuilen ons milieu.”
Wetgeving
Sinds 1 juli 2023 geldt in Nederland een nieuwe wet: de Uitgebreide Producentenverantwoordelijkheid (UPV) voor textiel. Deze wet verplicht producenten en importeurs om verantwoordelijkheid te nemen voor het textiel dat zij op de markt brengen. Concreet betekent dit onder andere dat zij moeten meebetalen aan de inzameling en verwerking ervan.
Vanaf 2025 zijn kledingmerken ook verplicht om minstens 7,5% van hun kleding te maken van gerecyclede vezels, dus van oude kleding. Dat percentage gaat in 2030 omhoog naar 16,5 procent. De Vereniging Herwinning Textiel (VHT) laat weten dat recycling nog heel mondjesmaat gebeurt en dat de wet momenteel nog weinig verandering biedt. Het toezicht op het behalen van de doelstellingen gaat pas volgend jaar van start.
Oplossingen
Hoewel juist de mode-industrie aan het werk moet, kunnen consumenten ook wat doen. Het begint bij minder kleding kopen en letten op de kwaliteit. Mirella Soyer geeft een aantal ideeën voor als je de kleding uit jouw kast toch niet meer draagt: “Je kunt het ook tweedehands verkopen, weggeven of opnieuw leuk maken. Als je spullen kapot zijn, probeer het te repareren. En als je dan toch iets nieuws koopt, kijk altijd naar het label. Waar is het van gemaakt? Staat er iets van plastic op zoals polyester, acryl, nylon? Koop het dan niet.”
In Rotterdam zijn verschillende initiatieven om bij te dragen aan een oplossing voor het textielprobleem. Bekijk hier onze serie Stof Tot Nadenken over Versatile Academy dat het gebruik van tweedehands materiaal als grondstof voor draagbare mode wil normaliseren en dit proces wil versimpelen.
Dit programma is mede mogelijk gemaakt door Gemeente Rotterdam en gerealiseerd onder redactionele verantwoordelijkheid van OPEN Rotterdam.
Meer Rotterdamse verhalen bekijken?
Volg ons dan ook op onze social media kanalen
Facebook YouTube Instagram Twitter