Stichting Hoedje van Papier organiseert in theater ‘t Kapelletje een gezamelijk koor bestaande uit statushouders en wijkbewoners. Het doel is om de sociale cohesie te bevorderen. De tekst: ‘We kunnen nu niet blijven. We kunnen nu niet langer blijven staan’ van het liedje Opzij Opzij Opzij, heeft een hele andere betekenis als vluchtelingen het zingen.
Statushouders zijn vluchtelingen die een verblijfsvergunning van vijf jaar hebben gekregen. Tito is een van die Syrische vluchtelingen. Zijn favoriete liedje is ‘Twee Meisjes’ van de Vlaamse zanger Richard van het Groenewoud. Hij vindt dat hij met dit koor een belangrijke stap zet in de integratie in de Rotterdamse samenleving. ‘We worden ook gestimuleerd om Nederlands te leren door deze liedjes en om kennis te maken met Rotterdammers.’
Door statushouders aan zogenaamde ‘maatjes’ te koppelen worden ze uit hun isolement gehaald. Wijkbewoner Karin Verheij is een van die maatjes. Haar drijfveer is maatschappelijke betrokkenheid. ‘Ik heb interesse in andere culturen.’ Ze weet nog niet waar ze op gaat stemmen. ‘Solidariteit vind ik belangrijk. Op dit moment weet ik niet bij welke partij ik dit kan vinden.’
Meer Rotterdamse verhalen bekijken?
Volg ons dan ook op onze social media kanalen
Facebook YouTube Instagram Twitter Snapchat