Sunaida Hellings over het omgaan met de tegenstrijdige labels ‘brutaal’ en ‘verlegen’

Moet je je constant verantwoorden naar mensen die een verkeerd beeld van je hebben? En hoe ga je om met tegenstrijdigheden in het beeld dat mensen van je hebben? In de serie Just Framed gaan Rotterdamse jongeren op onderzoek uit en delen hun ervaringen met en perspectief op beeldvorming, framing en polarisatie. Hoe denken zij dat mensen naar hen kijken en hoe kijken zij zelf naar mensen?

In aflevering 3 van deze serie zien we Sunaida Hellings, een Rotterdamse meid met passie voor dansen. Mensen denken soms dat ze verlegen is, maar tegelijkertijd denkt men ook dat ze brutaal is. Hoe gaat Sunaida om met die tegenstrijdigheden?

“Mensen zien de Sunaida die ik laat zien aan de buitenwereld, maar mensen zien niet de echte Sunaida. Eigenlijk geeft me dat wel een goed gevoel. En dat klinkt heel gek want iedereen wil dat ‘de echte ik’ gezien wordt. Maar omdat ik weet dat de echte ik heel kwetsbaar is, heb ik liever niet dat ik me echt openstel naar de buitenwereld toe.”

De serie is gemaakt door en met jongeren die betrokken zijn bij de voorstelling So Far So Good, van theatergezelschap WAT WE DOEN en Theater Rotterdam, over jongeren en beeldvorming. In de voorstelling dansen de Rotterdamse jongeren en behandelen ze de onderwerpen door in gesprek te gaan met elkaar, anderen en op straat of in de theaterfoyers.

Verspreid over vier afleveringen, vertellen de hoofdpersonen openhartig over wat beeldvorming en framing met hen doet en gaan ook de straat op om de mening te horen van Rotterdammers.