Dirk Royer is een van de grootste bananenchips producten in Nederland. Hij runt zijn zaken met zijn vrouw en zoons. En dat alles doet hij gewoon vanuit Rotterdam-Ommoord.
“Ik kwam in 1989 naar Nederland en toen mijn schoonmoeder met vakantie langs kwam, zag ze die chips. Toen zei ze: ‘Waarom gaan jullie dat niet maken? Jullie kunnen dat!’ In Suriname is het een product dat iedereen kent. Toen we in Nederland kwamen, zagen we heel weinig van de chips. Dus toen zijn we ermee begonnen”, memoreert Dirk Royer. Hij is eigenlijk een beetje voor de liefde naar Nederland gekomen. “Mijn vrouw wilde hier naartoe op vakantie en wilde toen eigenlijk blijven. Dus heeft ze werk gezocht in de verpleging. Ze solliciteerde en kon meteen aan de slag. Toen zijn we niet meer teruggegaan”, vertelt hij verder.
Ze begonnen uiteindelijk met het maken van bananenchips en brachten met een brommertje eerst één doos naar een toko. Bij wijze van test. Die test slaagde. Op termijn veranderde het brommertje in een busje. Nu staat er zelfs een fabriekspand in Ommoord. Die wordt gerund door zijn oudste zoon. In de toko in winkelcentrum Binnenhof staan zijn vrouw en jongste zoon.
“Ik ben er in opgegroeid. Toen ik nog een klein ukkie was, waren ze eigenlijk al vanuit huis begonnen met de chips. Daaruit is de fabriek gekomen en uiteindelijk ook de toko hier. Ik kwam vroeger al vanuit school met de metro hier naartoe om in de winkel te helpen”, zegt Melvin, de jongste zoon. “Ik vind dat zeker leuk”, bekent Dirk. “Ze kunnen een goede boterham verdienen aan de zaak. Zij zijn ook beter met het internet bijvoorbeeld. Dus die jongens kunnen de zaak moderniseren. Als ze het leuk vinden, waarom niet?” besluit Dirk.