Schiebroek-Zuid blijkt een ‘vergeten buurt’ te zijn. NRC deed onderzoek waaruit blijkt dat de problemen in deze buurt niet goed aan het licht komen. Jeugdproject ‘Wijkie’ is een van de lichtpuntjes van het wijkdeel.
Activiteiten voor kinderen
In Wijkie kunnen de kinderen activiteiten doen, maar dit gaat via de ‘JAN-methode’, waar participatie centraal staat. De kinderen bepalen zelf wat ze willen doen, maar moeten dit vervolgens ook zelf organiseren. Anita en José bieden een helpende hand en maken van de ideeën een projectplan om vervolgens fondsen aan te schrijven voor financiering. Op deze manier kunnen de kinderen bijvoorbeeld een theaterstuk maken. Volgens José maken in totaal zo’n honderd kinderen uit Schiebroek-Zuid gebruik van Wijkie. Anita en José doen dit naast hun normale werk, onbetaald, in hun vrije tijd.
Veiligheid in de wijk
“Er zijn tal van projecten geweest in de buurt, maar dat beklijft niet’’, vertelt Anita Broos vóór de ingang van Wijkie. Ze staat er samen met medeoprichter van Wijkie José Eldering en Eraima, van wie haar kind al jaren vaste bezoeker is van de samenkomstplek voor de buurtjeugd. Eraima woont zelf al tien jaar in de buurt. Ze herkent zich in de problematiek die in het NRC-artikel genoemd wordt. “Maar”, zegt ze, “er wordt neergezet dat het echt een onveilige wijk is, maar zelf voel ik me wel veilig. Omdat ik hier al tien jaar woon, ga je met mensen praten en leer je mensen kennen.”
Blijvende aandacht
“Wat belangrijk is, is blijvende aandacht”, vertelt Anita. Als voorbeeld noemt ze een voedseluitdeelpunt, een stukje verderop. “Die zit er echt al jaren, iedereen kent Loes”. Wat in het artikel van NRC naar voren komt, en wat Anita beaamt, is dat er ook erg behoefte is aan een buurthuis. “Volgens mij gaat dat niet zozeer om de ‘stenen’, maar om dat er een plek is waar ze binnen kunnen lopen en dat er dan mensen zijn die kunnen helpen met bijvoorbeeld een ingewikkelde brief.”