De afgelopen decennia is de samenleving meer en meer geïndividualiseerd. Moeten we meer dingen met elkaar delen, zoals het wonen? We zien diverse groepen bewoners die samen de handen ineenslaan. Zij richten een wooncoöperatie op om samen een gebouw te zoeken of te laten bouwen en daar hun woondroom te verwezenlijken. Bieden wooncoöperaties een oplossing voor de schaarse ruimte in de stad en houden zij wonen betaalbaar? Wij gaan op onderzoek uit.
In deze aflevering bespreken we drie Rotterdamse wooninitiatieven en één Amsterdamse. Het Rotterdams Woongenootschap had vergevorderde plannen voor de Lloydpier en Odeon, maar is uiteindelijk niet van de grond gekomen. Het initiatief Croosland had haar oog laten vallen op een oud schoolgebouw in Crooswijk, maar moest het ook afleggen. ‘Wij wonen Groos’ is een vrij jong initiatief voor groen en stads samenwonen is nog steeds op zoek naar een oud gebouw of kavel om haar woondroom te realiseren. De Nieuwe Meent in Amsterdam is een initiatief dat met ondersteuning van de gemeente door bewoners zelf ontwikkeld wordt binnen de sociale huur. Zij hebben een kavel toegewezen gekregen in Watergraafsmeer.
Waar lopen de initiatieven tegenaan? Financiering speelt vaak een rol, als ook het vinden van locaties en de prijs van grond. We praten met wethouder Wonen, Bas Kurvers en gemeenteraadslid Astrid Kockelkoren over de Rotterdamse initiatieven. De Rotterdamse en de Amsterdamse situatie worden met elkaar vergeleken. Amsterdam heeft als eerste stad in Nederland een fonds in het leven geroepen heeft om wooncoöperaties te stimuleren.