Samir Bakir kwam 6 jaar geleden na een lange omzwerving met zijn gezin in Middelland wonen. Een paar jaar daarvoor ontvluchtte hij zijn thuisstad Aleppo en de oorlog in Syrië. Dankzij buurvrouw Joke wist hij de weg te vinden naar Het Wijkpaleis. Daar pakte hij zijn geliefde kleermakersvak weer op.
De dag dat Samir voor het eerst wordt aangesproken door buurvrouw Joke, blijkt nu 6 jaar later van grote betekenis te zijn in het leven van de kleermaker uit Aleppo en zijn gezin. “Joke bracht me in contact met de buurt, liet me kennismaken met mensen. Ze stelde me voor aan de buren. Dat was echt een goeie dag”, vertelt Samir. Joke vindt het niet meer dan normaal dat zij het initiatief nam voor een ontmoeting.
Belangrijk was de introductie bij Het Wijkpaleis, een buurthuis in Rotterdam-West. Daar profiteren ze nog altijd van de kundigheid van Samir als textielwerker.
Vooruit kijken
Op de laptop van het gezin Bakir zijn geen foto’s meer te vinden van zijn leven in Aleppo. De herinneringen zijn te pijnlijk en Samir wil zich richten op wat hem nu in Nederland te doen staat. Hij had een goed leven in Syrië, vertelt hij nadrukkelijk, met een goedlopend textielbedrijf. Maar de oorlog maakte alles kapot.
Zo verloor hij zijn eerste vrouw en moest met vier jonge kinderen vluchten naar Irak. Inmiddels is Samir hertrouwd met Jihan die hij in Irak heeft ontmoet. In Rotterdam heeft hij een baan bij de Bijenkorf als kledingreparateur en hij blijft zich inzetten als vrijwilliger voor het door hem zo geliefde Wijkpaleis
Mini-documentaire
OPEN Rotterdam maakt een lange reportage over Samir naar aanleiding van dit bericht op de Facebookaccount van Het Wijkpaleis. Een herinnering aan de dag dat Samir met zijn vrouw Jihan en zijn kinderen door buurvrouw Joke van Bilsen worden meegenomen naar Het Wijkpaleis (toen nog aan de 1e Middellandstraat). Joke van Bilsen werkt bij OPEN Rotterdam.