Zoë zoekt nog steeds, echt, een huis: dit is hoe het gaat

Elke ochtend, middag en avond maakt Zoë een rondje langs alle websites waar woningen aangeboden worden. Woningen die al verhuurd zijn, waarvan de reactiemogelijkheden gesloten zijn of die voor maximaal een jaar te bewonen zijn. Het is alweer een tijdje geleden dat Zoë Pinto e Neto ons meenam in haar zoektocht naar een nieuwe woning, maar ze is weer terug! De zoektocht is namelijk nog niet voorbij en de deadline nadert. Van Woonnet Rijnmond tot Pararius en zelfs Woonnet Haaglanden; Zoë heeft een dagelijkse routine die ze afgaat. In deze aflevering zien we hoe dat gaat en waar ze tegen aan loopt.

Tijdens het zoeken naar een woning heeft Zoë haar persoonlijke informatie en inkomensgegevens al tientallen keren moeten delen. Om mee te loten voor een huurcontract voor een nieuwbouwappartement, maar ook om naar bezichtiging te mogen of op een wachtlijst gezet te worden. En dat laatste, dat mag dus niet. Dat vertelt Monique Verdier, vicevoorzitter van Autoriteit Persoongegevens. “Verhuurders hebben voor een bezichtiging of wachtlijst alleen contactgegevens nodig, meer mogen ze niet vragen.”

Dat er meer gegevens worden gevraagd bij een loting om een huurcontract is volgens Monique meer dan logisch: “Dan mag een verhuurder om informatie vragen waarmee bevestigd kan worden dat je aan de inkomenseisen voldoet en een betrouwbare huurder bent.” Maar er zijn niet per se kaders waar de huurders zich aan moeten houden: “Ze mogen alleen vragen om wat ze nodig hebben, maar ze bepalen zelf wat ze nodig hebben.” De informatie moeten ze wel, meteen na de verhuur van de woning, van alle kandidaten wissen.

Monique vertelt dat Autoriteit Persoonsgegevens onderzoekt in hoeverre en hoe vaak verhuurders te veel vragen en dat niet goed bewaren. “We krijgen sinds vorig jaar signalen dat het niet altijd goed gaat. Dus, proberen we nu in samenwerking met de brancheorganisatie te kijken wat we eraan kunnen doen.”

Dat het vrij ongemakkelijk kan zijn om zo vaak al je gegevens te moeten delen en niet zeker te zijn van de veiligheid, begrijpt Monique: “Maar ik begrijp ook dat je het wel doet, want als je weigert, maak je geen kans op de woning. En dat is eigenlijk heel oneerlijk.”