Joost heeft al dertig jaar Parkinson en is volledig afgekeurd. Zijn zorgzwaarte is officieel vastgesteld. Toch moet hij samen met zijn zoon en mantelzorger Ramón verschijnen bij de GGD voor een medische keuring. Reden: een aanvraag voor een gehandicaptenparkeerkaart.
“Wat vind je ervan dat wij naar die afspraak moeten?” vraagt Ramón aan zijn vader. Joost antwoordt droog: “Ik vind het een beetje overbodig.” En dat is het ook, volgens Ramón. “Je kan toch gewoon even in de papieren duiken? Er is genoeg documentatie waaruit blijkt dat mijn vader zwaar invalide is. Dat vind ik heel bijzonder.”
De aanvraagprocedure blijkt niet alleen omslachtig, maar ook kostbaar. Hoewel het onderzoek officieel 99,30 euro kost, blijkt de werkelijke rekening bijna 200 euro te zijn. De gemeente vergoedt de helft, maar dat betekent dat Joost alsnog zo’n 100 euro zelf moet betalen, voor een kaart die bedoeld is om het leven van mensen in een kwetsbare positie juist makkelijker te maken.
Binnen bij de GGD blijkt Ramón niet de enige met kritiek. Terwijl zij wachten op hun afspraak, komt een vrouw naar buiten met haar man, ook voor een parkeerkaart. Ze zucht: “Ze kunnen beter informatie opvragen bij de behandelend arts. Dat is voor hun tien minuten werk en voor ons een stuk makkelijker.” Ze wijst ook op de ironie van de situatie: “Je komt voor een invalideparkeerkaart, en er is geen parkeerplek voor de deur. Ja, de parkeergarage, maar dan moet je ook nog een stukje lopen. Niet handig.”
Er is ook goed nieuws. De arts bij de GGD laat Ramón en Joost weten dat de kaart wordt toegekend, en wel voor de komende vijf jaar. Een herhaling van deze procedure bij verlenging is niet nodig. Toch blijft de ervaring wringen. “Ze kunnen ook gewoon even bellen met de manager van het verzorgingstehuis”, zegt Ramón. “Of de CIZ-verklaring opvragen, of een verwijsbrief van de neuroloog. Dit is gewoon belachelijk.” De gemeente ziet dat anders. In een schriftelijke reactie laat zij weten dat zij zich aan de landelijke wet- en regelgeving moet houden, en deze procedure passend vindt.