Van april tot eind oktober reizen Ellis Heuve en haar man door heel Nederland met hun kermiscafe. Haar familie leeft al generaties op en van de Kermis. Traditiegetrouw trappen ze het kermisseizoen af in Rotterdam in de Schiehaven.
Ze mogen twee weken staan maar de eerste week, inclusief de immer drukke Koningsdag, vielen de bezoekersaantallen tegen door het slechte weer. ‘Vandaar dat we een aanvraag bij de burgemeester hebben liggen om drie dagen langer te mogen staan. Niet om ons te verreiken maar om ons hoofd boven water te houden.’
Rond het middaguur openen de kermisexploitanten hun kraampjes. De muziek gaat aan. Attracties beginnen in beweging te komen. Een leven buiten de kermis zou ze zichzelf niet kunnen voorstellen. ‘We leven van dag tot dag. Van kermis tot kermis.’ Vol passie verteld ze verder over haar kermis: ‘De kleuren, de geur van poffertjes en suikerspinnen, de mensen. Die romantiek die vind je alleen maar op de kermis’.
Ellis heeft bijna de respectabele leeftijd van 60 jaar. Maar op de vraag of ze met pensioen gaat, beantwoordt ze met een resoluut antwoord: ‘Nooit’. ‘Wat moet ik thuis doen? Ik zou me dood vervelen. Wij hebben geen hobbies, de kermis is ons leven. Zolang ik goed van lijf, leden en verstand ben blijf ik aan het werk. En mijn man erbij.’