De schoenmakers lijken langzaam uit het Rotterdamse straatbeeld te verdwijnen.
Maar waarom is dit het geval? Volgens schoenmaker Rutger Agterberg, die een familiebedrijf runt, komt het vooral doordat veel schoenmakers met pensioen gaan zonder opvolging. “De jeugd kiest voor het snellere geld”, vertelt Rutger. “Als ze horen dat het keihard werken is, haakt 95% af.”
Stef de Nijs van schoenmakers Beurs zit al veertig jaar in het vak. “Toen ik begon, waren er stapels werk. Overal waar je keek, lagen schoenen. Nu kopen mensen vaak goedkopere schoenen die ze sneller weggooien, terwijl veel schoenen prima te repareren zijn.”
Waar vroeger de focus lag op nette schoenen, ziet Stef nu steeds meer sneakers en vrijetijdsschoenen binnenkomen. “Mensen vergeten vaak dat wij ook sneakers kunnen repareren”, zegt hij. Een ander opmerkelijk fenomeen is de opkomst van boulderschoenen door de bouldertrend. “Ik repareer nu wel 10-12 paar per week. Het is een groeiende markt,” legt Stef uit.
Voor Rotterdammers blijft de schoenmaker van groot belang. “Het zou ontzettend jammer zijn als schoenmakers verdwijnen”, zegt een vaste klant, die ook even een gaatje in zijn riem kwam laten zetten. “Goede schoenen moeten onderhouden worden, net als horloges of auto’s.”
Stef ziet het als een passie om beschadigde schoenen weer in nieuwstaat te brengen. “Je krijgt schoenen binnen die volledig afgetrapt zijn en je stuurt ze in bijna nieuwstaat weer terug naar de klant. Dat is het mooie van dit vak.” Maar of dit ambacht een toekomst heeft, blijft de vraag. “Het blijft altijd wel bestaan denk ik, alleen het wordt wel steeds minder”, zegt schoenmaker Rutger Agterberg.