Als hoofdredacteur van OPEN Rotterdam houdt Celeste Boddaert de ontwikkelingen in de stad nauwlettend in de gaten. De stad verandert. Gevolgen ervan zijn zichtbaar als je een rondje door Rotterdam maakt. Maar soms komt het ook een stuk dichterbij. Een commentaar.
Het is januari 2019. Een sollicitatie in de mail van Zoë Pinto e Neto voor een stage bij OPEN Rotterdam op de tv-redactie. Als studente Geschiedenis aan de Erasmus Universiteit zoekt ze een afsluitende stage voor haar Bachelor, die ze naast haar master Psychologie volgt. Een gemotiveerde, slimme student die ik met veel plezier begeleid.
Zoë pakt alles op, ontwikkelt zich snel en is in no-time van vaste waarde op onze redactie. Beiden zijn we kinderen van West, en dat schept een band. Opgegroeid in dezelfde straten, maar met een totaal andere achtergrond. Na de afronding van het Erasmiaans Gymnasium gaat Zoë studeren en op kamers in een pand van Stadswonen. Het is flink aanpoten, want naast haar studie betaalt Zoë ook haar kamer zelf met allerlei baantjes in het Rotterdamse horecaleven. Zes jaar verder en twee diploma’s op zak kan Zoë doorstromen naar een Starterswoning van Stadswonen Rotterdam.
Een beetje ongemakkelijk voelt het wel. Zoë woont bij mij om de hoek, maar ik betaal minder voor mijn riante flat op de Coolhaven dan zij voor haar studio van 35 vierkante meter op de Westzeedijk. Het is dan al zichtbaar dat fijn en betaalbaar wonen steeds meer een kwestie van ‘geluk’ is.
Zoë tekent een contract voor vijf jaar, want dan moet je de Starterswoning verlaten en ruimte maken voor nieuwe starters. En ineens is het 4,5 jaar later en is het zo ver: de brief waarvan je wist dat die zou komen. In oktober moet Zoë haar studio verlaten. Waar ze moet gaan wonen? Ze wordt verwezen naar Woonnet Rijnmond. Iedereen die iets weet van een betaalbaar huis zoeken in Rotterdam, weet dat Woonnet Rijnmond kansloos is. Ook al staat Zoë al vier jaar ingeschreven, plek honderd in de rij voor een flat in een wijk waar je familie noch vrienden hebt wonen, lijkt het hoogst haalbare.
En dit maakt mij boos. Zo ontzettend boos. Zoë is voor mij personificatie van een enorm groot probleem in Rotterdam. Wat begon als hoogopgeleiden de stad binnenhalen is nu je eigen hoogopgeleiden uitspugen. Zoë verdient te veel voor dit huis, te weinig voor dat, haar huishouden is als alleenstaande te klein, maar de studio die ze bewoont moet ze ook uit.
Waarom is er geen plek voor Zoë en met haar duizenden andere Rotterdammers die keihard werken en gewerkt hebben voor deze stad? Waar is beleid om voor deze ras Rotterdammer, keiharde werker van opgestroopte mouwen, niet lullen maar poetsen, binnenboord te houden en een plek te geven in deze stad?
We moeten haar helpen: tijd voor actie! We starten de serie ‘Zoë Zoekt een Huis’ en volgen haar zoektocht in de onmogelijke missie om een betaalbaar huis te vinden in onze stad. We stellen de ongemakkelijke vragen, ontwarren de soms onbegrijpelijke logica van Woonnet Rijnmond en kloppen aan bij het Stadhuis. Tips, ervaringen en medeleven: help Zoë. Help al die andere woningzoekenden in Rotterdam! Samen maken we de stad.