De tram en de Maasstad, ze horen bij elkaar. Het vervoermiddel bepaalt al vanaf 1905 het straatbeeld in de stad. Die geschiedenis wordt in leven gehouden in het Rotterdams Openbaar Vervoer Museum aan de Kootsekade. Daar worden oude trams, die ooit het nieuwste van het nieuwste waren, weer tot hun oude glorie hersteld.
Op het kruispunt van de Kootsekade en de Willem van Hillegaersbergstraat begint er uit het niets een trambaan. De baan loopt een gebouw binnen: de remise van het Rotterdams Openbaar Vervoer Museum. De ruimte staat vol met oude trams, bussen en metro’s, die hier worden onderhouden. In de enorme hal staat ook de tram van historische Lijn 10, die nu vooral voor het rondleiden van toeristen wordt gebruikt. Daar staat ook de Schindler 242. Dit is de eerste gelede tram, gemaakt in Zwitserland. De tram heeft een scharnierpunt waardoor hij zich ondanks zijn lengte toch relatief soepel over een spoor kan verplaatsen.
‘Dit is de enige die nog bestaat’
Pieter Steketee, vrijwilliger van het museum, komt iedere zaterdag van de maand vanuit Capelle aan den IJssel naar Rotterdam om te werken aan de trams. “We zijn nu ongeveer twee jaar bezig met de Schindler 242 uit 1957”, vertelt hij. “Dit is de enige die nog bestaat.”
De RET schafte tussen ‘56 en ‘57, 29 buitenlandse Schindler trams aan, wat toen nog ongebruikelijk was. “De bedoeling is dat deze over een paar jaar weer de straat op kan, zodat heel Rotterdam ervan kan genieten”, vertelt John Krijgsman, conducteur van het museum. “Naast dat het een gevoel van nostalgie opwekt bij velen, is het belangrijk om te laten zien hoe er vroeger gereisd werd en waar je dus vandaan bent gekomen.”
Gewaardeerd
Want er wordt, zeker tegenwoordig, anders gekeken en anders omgegaan met het openbaar vervoer dan in 1957. Rondom de tram speelt nu vooral de discussie rondom Lijn 4 en 8, die misschien geschrapt worden. Dat is onbegrijpelijk, vindt Krijgsman. “Overal ter wereld waar trams waren verdwenen, komen ze nu weer terug omdat het een gewaardeerd vervoermiddel is. In Rotterdam zijn we juist andersom bezig, ik snap die keuze niet.”
Volgens Krijgsman moet niet vergeten worden waar de tram voor staat: Een vervoermiddel waar mensen vanuit hun eigen wijk gebruik van kunnen maken. “100.000 mensen maken er dagelijks gebruik van, waar zijn we nou mee bezig?”