Zaterdagmiddag stroomt het Willemsplein vol met demonstranten die solidariteit tonen voor de mensen in Afghanistan. Zo’n 200 man is op de demonstratie afgekomen en eisen vrijheid voor de Afghanen. “Wij zullen niet meer stil zijn”.
“Ik heb een megafoon meegenomen, omdat ik lang genoeg stil ben geweest. Ik ben net als de meesten hier al 20 jaar in Nederland, we hebben allemaal een bestaan opgebouwd. En al die tijd zijn wij stil geweest. Ik voel me heel machteloos, en vandaag laat ik hier mijn stem horen.” vertelt een demonstrant. “De wereld is groot genoeg om iedereen van een normaal bestaan te voorzien. Ik voel een verplichting om op te komen voor de mensen die geen stem hebben.”
Wij waren aanwezig op het Willemsplein. Benieuwd hoe het protest eruit zag? Kijk hier!
De tekst gaat door onder de video.
Na een snelle opmars heeft de taliban op 15 augustus de Afghaanse hoofdstad Kabul ingenomen en de macht over het land gegrepen. Een groot deel van de inwoners vreest voor hun vrijheden en slaan daarom op de vlucht. De Rotterdamse Akef Ibrahimi heeft Afghaanse roots en kijkt machteloos naar de ontwikkelingen. Om toch iets te kunnen doen, organiseert hij met zijn zus en nichten het protest om aandacht te vragen voor de situatie.
Machteloos
De situatie in het land roept veel machteloosheid op bij Akef, maar het meest nog voelt hij frustratie: ”We zagen heel veel aankomen, dus ik voel vooral veel frustratie. Frustratie omdat het al zo lang bezig is.” Akef is zelf geboren in Nederland en opgegroeid in Rotterdam Zuid. Een aantal familieleden, waaronder zijn ouders vluchtten in de jaren 90 uit Afghanistan. ”Voor hen is het extra pijnlijk en traumatisch. Je ziet zoveel voorbij komen op social media.” Akef heeft geen contacten meer in Afghanistan, maar dat maakt zijn verdriet niet minder. “Het is een protest in solidariteit met Afghanistan en hun strijd tegen de Taliban.”