Tijdlagen: hoe architectuurstad Rotterdam tussen 1968-1984 terugkeerde naar ‘de menselijke maat’

Er is sinds de wederopbouw van Rotterdam veel bijgebouwd, maar van alle architectuur na 1968 zijn alleen de Kubuswoningen een monument. Naar veel gebouwen kijken we nog niet alsof het Rotterdams erfgoed is, terwijl ze voor een groot deel het huidige stadsbeeld hebben bepaald. In een driedelige serie onderzoekt OPEN Rotterdam de verandering van architectuurstad Rotterdam in drie tijdlagen vanaf 1968.
In aflevering 1 staat de periode 1968-1984 centraal. We onderzoeken welk beeld deze tijdlaag aan de stad heeft toegevoegd. Welke gebouwen zijn kenmerkend? En met wat voor ideeën kwamen deze gebouwen tot stand?

De ‘menselijke maat’ blijkt centraal te staan. Na de wederopbouw en focus op grootschaligheid ontstond eind jaren ‘60 het verlangen naar de kleinere schaal en de vooroorlogse stad. ,,Architectuur is een gevolg van hoe de samenleving in elkaar zit. Als de samenleving verandert, verandert ook de architectuur”, legt cultuurhistoricus Ferrie Weeda uit. ,,Waar in de periode van de wederopbouw de stijl van de architectuur rationeel is, is de stijl vanaf 1968 experimenteel’.

In deze aflevering laten we ons door architectuurhistoricus Amanda Terpstra van de Post-’65-beweging meenemen naar het Waterverband: kleinschalige woningbouw in het centrum. Ook geeft de oud-huismeester van de Zonnetrap in Rotterdam Lombardijen ons een rondleiding door ‘zijn’ Zonnetrap en gaan we kijken bij ‘het gezelligste dorp van Rotterdam’, namelijk Centraal Wonen Zevenkamp.

Deze serie is tot stand gekomen in samenwerking met de Gemeente Rotterdam.

Meer Rotterdamse verhalen bekijken?
Volg ons dan ook op onze social media kanalen
Facebook YouTube Instagram Twitter Snapchat