Dat blindengeleidehonden hun baasjes kunnen helpen is bekend. Maar ook bij psychische problemen als PTSS kan een hulphond helpen om zelfstandig te leven. Diverse steden vergoeden zo’n hulphond, maar Rotterdam wil daar niet aan. Zo is Miryam Mejhed al jaren in discussie met de gemeente. “De stad voert een ontmoedigingsbeleid.”
“Kun je niet gewoon een puppy kopen en daar tevreden mee zijn?” Dat kreeg Miryam Mejhed 18 augustus 2020 te horen van een jurist van de gemeente Rotterdam. In de rechtszaal. Op dat moment is het zo’n drie jaar geleden dat ze voor het eerst een aanvraag doet voor een psychiatrische hulphond (21 september 2018). Die werd afgewezen omdat de hulp die ze heeft voldoende zou zijn.
Julia en hulphond Lana
De mensen in onze stad die een psychiatrische hulphond hebben, hebben dat zelf geregeld en betaald. Julia Koene heeft van kleins af aan last van depressies en eenzaamheid “Voordat ik Lana had, zag mijn leven er donkerkleurig uit.” Ook Julia was er van overtuigd dat een hulphond haar kon helpen en ging met man en macht aan de slag dit voor elkaar te krijgen. Met een crowdfunding en haar eigen spaargeld, probeert ze de benodigde officiële opleiding van Lana te bekostigen. Dit kost echter heel erg veel geld, haar spaarpot raakt leeg en de crowdfunding droogt op. Het effect van Lana op Julia is groot. Door de hulphond kan Julia bijvoorbeeld weer naar de supermarkt en durft ze de straat op. Miryam was al overtuigd van het positieve effect van een dergelijke hond en dat is niet minder geworden na het bezoek “Het is alleen maar meer aangewakkerd”.
Herbelevingen
Miryam woont dan net iets meer dan een jaar in Rotterdam en krijgt begeleiding van de gemeente, op basis van de Wmo, de Wet maatschappelijke ondersteuning. Deze regelt alle hulp die nodig is om zelfstandig te kunnen wonen en deel te kunnen nemen aan de maatschappij. De Rotterdamse heeft Post Traumatisch Stress Syndroom (PTSS) door een jeugdtrauma, en kampt met diverse andere psychische problemen.
Naar school gaan, of een pakket ophalen bij de buurman is voor haar moeilijk, omdat ze bijvoorbeeld overvallen kan worden door herbelevingen. Toch wil Myriam zelfstandiger leven dan met de huidige begeleiding lukt en een opleiding volgen tot docent maatschappijleer. Een begeleider kan haar daar niet goed bij helpen, een hulphond wel, zo is haar overtuiging. “Anders zou een begeleider de hele dag met mij mee naar school moeten. Dat is niet te doen.”
Begeleider is duurder
Een hond kan haar veel rust en veiligheid geven, verwacht Miryam. Hij kan haar bijvoorbeeld afleiden op de momenten dat ze herbelevingen heeft, door haar gedrag te spiegelen of haar naar een veilige plek brengen. Een ongetrainde hond kan dat niet doen en mag ook niet mee in openbare ruimtes. “Ik zou mij zekerder en veiliger voelen in de maatschappij. Omdat ik, wanneer ik me niet goed voel, iemand heb om op terug te vallen.” Een studie van Defensie en de Universiteit Utrecht onder oud-soldaten, ondersteunt het idee dat assistentiehonden effectief zijn bij PTSS of angstproblematiek.
En inderdaad: sinds gemeenten na 2015 zelf over maatschappelijke hulp gaan, vergoeden sommige steden hulphonden voor psychiatrische klachten. Het idee is dat de gemeente dit doet omdat zo’n dier de zelfredzaamheid en participatie kan vergroten. Niet de zorgverzekering, want die is om therapie of behandeling te betalen. De opleiding van een hulphond kost eenmalig zo’n 19 duizend euro, waarna de hond acht tot tien jaar dienst kan doen. Ook qua kosten is dat geen gekke keuze: Miryam woont zelfstandig en krijgt twee keer in de week een begeleider van Pameijer. Dit kost de gemeente zo’n 20 duizend euro per jaar.
Lees het hele onderzoek van Willemijn Sneep over het gevecht van Myriam voor een
hulphond op Vers Beton.
Heb je zelf ook een soortgelijk verhaal? Tip ons via: [email protected]
Dit artikel is een samenwerking tussen OPEN Rotterdam en Vers Beton en tot stand gekomen dankzij het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek en de leden van Vers Beton.