Woedend publiek loopt weg tijdens onstuimige ROPOPO live

“Ik heb deze avond niet nodig om te begrijpen dat het participatietraject niet goed is gegaan”, verzucht wethouder Vincent Karremans. Want het is een emotionele achtbaan, de 16e aflevering van ROPOPO die live wordt opgenomen in Arminius, met wethouder Karremans. Ter introductie op de aflevering blikken Ferrie en Tara, ietwat beschonken, terug op de avond. Van de ruim tachtig bezoekers bestaat het merendeel uit bewoners van De Esch, die fel tegen de aangekondigde brug in hun spreekwoordelijke achtertuin zijn. Ze onthalen de verantwoordelijk wethouder voor de deur van het debatcentrum met protestborden en trommels.

Dat zet de toon voor de avond. Nog voordat de politieke nieuwtjes zijn besproken met Peter Groenendijk begint het publiek te morren. “Veel te langdradig, hier zijn we niet voor gekomen.” En net als presentatoren Ferrie en Tara dieper willen ingaan op de onbegrepen humor van wethouder Vincent Karremans slaat de vlam in de pan. De boze Esch-bewoners zijn gekomen om over de brug te praten, niet over verkeerd begrepen grappen. Terwijl Ferrie hen ferm verzoekt niet langer door de zaal te schreeuwen (“en anders pleuren jullie maar op”) besluiten zo’n dertig bezoekers de zaal te verlaten.

Als de rust wedergekeerd is lukt het dan eindelijk om de vraag der vragen te stellen: waarom een brug? Daar kan Karremans simpel over zijn: een tunnel is te duur. Even duur als twee keer de gemeentelijke begroting, benadrukt hij. “Dan zouden we het stadhuis moeten verpachten aan Wim Pijbes om er een museum van te maken.” Daarmee nemen de ontstemde bewoners geen genoegen en ze vragen de wethouder via de interruptiemicrofoon zijn capuchontrui van het lijf.

Paul Wiese, inspreker namens de bewoners, houdt een gloedvol betoog om de natuur in De Esch te behouden en biedt Karremans daarna 1700 handtekeningen aan. “De getallen vliegen over tafel alsof het worstenbroodjes zijn”, klaagt een bewoner die betoogt dat de Blankenburgtunnel véél goedkoper is. Waarom kan er geen afgezonken goedkope metrotunnel komen, bijvoorbeeld? Omdat daarin geen ruimte is voor de auto en daar hamert het Rijk op, zo zegt Karremans tussen de regels door.

En zo komt een onstuimige avond ten einde, maar niet voordat het bruglied wordt gezongen. (“Rotterdam wil een tunnel, maar het wordt een brug.”)