Het veranderde winkelbeeld van de Korte Lijnbaan

Claudia Strater op de Hoek, McDonalds halverwege, met een trap naar boven naar Pizzeria Pavarotti: gaat er al een belletje rinkelen? De Korte Lijnbaan, het verkorte stuk van de ‘echte’ Lijnbaan, is een begrip in de stad en bestaat dit jaar ook zeventig jaar. Het winkelbeeld is in de loop der jaren flink veranderd. Ga mee op tijdreis!

Geschiedenis
De Korte Lijnbaan werd net als de Lijnbaan op 9 oktober 1953 geopend in de wederopbouw en was de eerste winkelpromenade in Nederland. Het was ook nog eens de eerste winkelstraat ter wereld die autovrij was. De naam Lijnbaan is de letterlijke vertaling van touwslagerij waarin banen tot wel driehonderd meter lang door vezels in elkaar werden gedraaid. Het doel van de Korte Lijnbaan was om er een chique winkelstraat van te maken waar luxueuze merken hun winkels konden openen, maar dit plan viel in het water.

Te hoge huurprijzen
De Lijnbaan bestaat dit jaar zeventig jaar. Modewinkel Claudia Sträter heeft het langste zijn deuren open op de Korte Lijnbaan- zo’n achttien jaar. Volgens een winkelmedewerkster van Sträter overleven veel winkeliers de te hoge huurprijzen niet: “Het ligt ook een beetje aan het gemeentebeleid. Veel winkels gaan failliet door de te hoge huurprijzen. Hierdoor is het haast onbetaalbaar om een winkel te runnen. Daarnaast is er veel leegstand en wordt er steeds meer ruimte gemaakt voor fastfoodketens.”

Verandering door de jaren heen
Niet alleen winkeliers, maar ook Rotterdammers die de Korte Lijnbaan regelmatig bezoeken hebben veel verandering gezien door de jaren heen:

“De korte Lijnbaan is niet meer zoals het was. Er zijn veel hangjongeren en s’avonds zorgt dit voor een onveilig gevoel bij mij en mijn kinderen.”

“Ik vind de Korte Lijnbaan heel gezellig, maar ik ken het ook niet anders. Ik spreek vaak af met mijn vrienden om een hapje te eten en bij te kletsen. Dit komt door het grote aanbod aan restaurants.”

“Het is jammer dat het winkelaanbod op de Korte Lijnbaan is verslechterd met de jaren. Ik zou graag mijn eigen winkel willen openen, maar dat is echt onbetaalbaar.”

Onveilig gevoel
Modewinkel Donna Li zit al tien jaar op de Korte Lijnbaan. Een winkelmedewerkster van Donna Li merkt – net zoals bij de verkoopster van Claudia Sträter – dat veel winkels failliet gaan door te hoge huurprijzen: Als er meer plaats werd gemaakt voor jonge ondernemers – ja, die zijn er! – dan zou de Korte Lijnbaan een heel ander publiek aantrekken, maar dan moeten de huurprijzen eerst omlaag. Ik sluit express iedere dag de deuren van mijn winkel om zes uur vanwege te veel hangjongeren. Mijn collega’s en ik vinden het namelijk te onveilig.”

Eind dit jaar bestaat de Lijnbaan zeventig jaar en dit gaat groots gevierd worden. Of de huurprijzen in de toekomst betaalbaarder gaan worden voor winkeliers is onduidelijk.