De bereikcijfers van onze website deze week: maandag begint het aantal bezoekers te stijgen: 1,5 keer meer dan normaal. Dinsdag zitten we op het dubbele. Woensdag schieten we naar het viervoudige van een ‘normale’ dag en donderdag hebben we zelfs zes keer zoveel bezoekers. Gelukkig, al het harde werken van de afgelopen maanden is niet hélémaal voor niks geweest… Rotterdammers weten hun lokale omroep te vinden rond te verkiezingen. Ik werd zelfs herkend tijdens een ouderavond van m’n zoontje: “Ik zat heel de tijd te denken, waar ken ik jou van!” De moeder had de interviews bekeken die we met alle Rotterdamse lijsttrekkers hebben gehouden.
Maar als ik dan naar de opkomstcijfers kijk; zakt de moed me in de schoenen. 38 procent van de Rotterdammers is naar de stembus gegaan; dat zijn er niet veel. Ik voorvoelde al zoiets; door de oorlog in Oekraïne werd de campagne grotendeels ondergesneeuwd; en tsja… de lokale politiek; wie wil daar nou iets mee te maken hebben? Mijn schoonheidsspecialiste, geboren in Brazilië, maar al 18 jaar in Nederland mét stemrecht, zei dat ze iets voorbij had zien komen, maar wat het precies was… Ik leg haar uit dat het de gemeenteraadsverkiezingen zijn, en waar deze gemeentelijke politici over gaan. Daar had ze echt geen tijd voor… Ze moet toch werken (zes dagen per week), en op zondag gaat ze naar de kerk. De afstand tot het Stadhuis voelde op dat moment zo groot, terwijl ik op de Middellandstraat – niet eens twee kilometer daar vandaan – onder een tl-balk lag.
“Daar had ze echt geen tijd voor… Ze moet toch werken (zes dagen per week), en op zondag gaat ze naar de kerk.”
Eén van oorzaken voor de lage opkomst die wordt genoemd, zijn de uitgeholde lokale media. Huis-aan-huis bladen, lokale kranten en lokale omroepen hebben het moeilijk. Ik weet daar natuurlijk alles van; als hoofdredacteur van de lokale omroep ben je altijd bezig met het feit dat er geen geld is… Zeker in Rotterdam, wij krijgen het minst van de vier grote steden, en ondanks verschillende prijzen en een vernieuwende manier van werken waarin wij juist altijd de Rotterdammer in de wijken willen horen, staat investeren in een lokale omroep niet op de prioriteitenlijst. Van deze basissubsidie kunnen we net een heel jaar door dagelijks uitzenden…
“Maar het is niet genoeg; het moet beter, vaker, nóg dichter bij de Rotterdammer… Maar dat moet wel kunnen.”
Inventief als we zijn, zoeken we altijd manieren om wél die mooie, goede en belangrijke verhalen te maken. We werken samen met tal van partners in de stad, hebben een subsidie voor onderzoeksjournalistiek samen met online tijdschrift Vers Beton en weten overal projecten los te peuteren. En alles wat er overblijft gaat naar de ‘good cause’. We werken altijd agenderend, leggen ons oor te luisteren bij de Rotterdammer en leggen dit voor aan de politiek. Zeker richting de verkiezingen. We hielden enquêtes in de wijk onder Rotterdammers over wat zij belangrijke thema’s vinden, legden dit weer voor aan politici in ons politiek café, spraken de Rotterdammers lijsttrekkers. Kortom; we hebben ons helemaal het schompes gewerkt. Maar het is niet genoeg; het moet beter, vaker, nóg dichter bij de Rotterdammer… Maar dat moet wel kunnen.
We staan met z’n allen voor de taak om de Rotterdammer zich betrokken te laten voelen bij hun stad, wijk of straat. Ik ga er elke dag voor; de mooie verhalen van de Rotterdammers brengen, hoe klein soms ook, want ze ontroeren me, brengen me in beweging en zorgen ervoor dat ik elke dag met een grote glimlach naar het Eendrachtsplein fiets. En als we over vier jaar allemaal lachend op de fiets zitten, komen we een heel eind…
Celeste Boddaert
Hoofdredacteur OPEN Rotterdam