“Wil ik de diepte ingaan met hoe naar het allemaal is geweest en hoe letterlijk ze zijn gemarteld voor vrijheid en gelijkheid? Of wil ik er iets anders mee doen?” Dat vroeg illustrator en ontwerper D’Avellonne van Dijk zich af toen ze de Curaçaose verzetshelden Tula, Karpata, Pedro Wakao en Louis Mercier in beeld bracht voor de tentoonstelling Kolonialisme en Rotterdam in het Wereldmuseum. Ze besloot zich te laten inspireren door traditionele rooms-katholieke altaarstukken.
In de tentoonstelling Kolonialisme en Rotterdam zijn werken te zien van dertien hedendaagse kunstenaars en fotografen. D’Avellonne van Dijk maakte een vierluik om de Curaçaose verzetshelden te eren die een belangrijke rol speelden bij de grootste opstand van tot slaafgemaakte mensen in Curaçao op 17 augustus 1795. Meer dan de helft van de tot slaaf gemaakte mensen op het eiland werd bevrijd.
“Wat ik graag wilde doen, is meer gezicht geven aan hun namen, in combinatie met heiligen van hen maken”, legt Van Dijk uit. “Dat klinkt heel heftig, maar in het Christendom zijn er mensen voor minder heiligen geworden dan voor het strijden voor gelijkheid en vrijheid.” Er is nog een reden dat ze koos voor deze invalshoek bij het maken van haar kunstwerk. “Het hele idee dat het Christendom een soort van is opgelegd aan mensen die er helemaal niets mee te maken wilden hebben. Daarom vond ik het juist wel mooi om het verder te trekken en hen heiligen te maken.”
Diaspora Wellhouse
In de tentoonstelling Kolonialisme en Rotterdam zijn ook audiofragmenten te horen die zijn ingesproken door Rotterdammers die reflecteren op de vraag ‘Welke geschiedenis geef jij door?’. Diaspora Wellhouse-oprichters Sabrina Starke en Irene Agyeman Hin gaan in op het belang van verwerking. Daarnaast selecteerden ze voorwerpen uit het depot van het Wereldmuseum die zijn gerelateerd aan gebruiken en rituelen die hun oorsprong vinden in Afrika. Een voorbeeld is de kalebas. “Een kalebas is een treffend voorbeeld van iets dat is meegereisd met onze voorouders en wat niet alleen een dagelijks gebruiksvoorwerp is”, legt Irene Agyeman Hin uit. “Het is echt een voorwerp dat ingezet wordt bij rituelen voor individuen en gemeenschappen. Ongeacht geloof of levensfilosofie is dit echt een afro-diaspora krachtbron.”
De complete serie ‘Kolonialisme en Rotterdam’ is hier terug te kijken. Deze serie is mede mogelijk gemaakt door Wereldmuseum Rotterdam. De productie wordt onder redactionele verantwoordelijkheid van OPEN Rotterdam gerealiseerd. De opdrachtgever heeft geen invloed op de inhoud.