Maandag 13 juni worden de Paul Nijgh-Penningen uitgereikt in het Stadhuis. De penning kenmerkt een lange historie en is al meer dan 80 keer aan bijzondere Rotterdammers uitgereikt. De eerste penning werd in 1957 uitgereikt.
Het bestuur van de stichting kijkt bij het kiezen van de bijzondere Rotterammers naar creativiteit, leiderschap en doorzettingsvermogen. Deze keer is er gekozen voor laureaten uit de zorg, die deze kwaliteiten in een uitzonderlijke situatie toonden. De laureaten zijn Timo Boelsums van de GGD, Anne Hanschke van de ‘Hulptroepen’, IC-verpleegkundigen Annemarieke van Heiningen, ambulancechauffeur Rutger Jongejan, schoonmaker Dilek Kaya Topal, laborant Claudia Mulders en al hun collega’s.
De penning zou eigenlijk in november uitgereikt worden, maar de coronamaatregelen ging dat niet door. De bekendmaking van de laureaten werd destijds wel al gevierd op de Vlaggenparade aan de Boompjes. Maar dat de zorgmedewerkers aankomende maandag eindelijk écht de penning kunnen ontvangen, vindt voorzitter Kees Vrijdag geweldig. “De mensen die zich de afgelopen twee jaar het apezuur hebben gewerkt, krijgen nu eindelijk hun welverdiende pluim.”
Over deze Rotterdammers heeft OPEN Rotterdam vorig jaar portretten gemaakt. Bekijk deze hieronder.
Ambulancemedewerkers
Rutger Jongejan, ambulancechauffeur en laureaat van de Paul Nijgh-Penning, is trots op zichzelf en zijn collega’s: “Ik ben trots dat we dit als collega’s allemaal geklaard hebben. Het is een bijzondere situatie en toch hebben we er gestaan.”
Research analisten
Volgens research analist en laureaat van de Paul Nijgh-penning, Claudia Smulders was het werk dat is geleverd mogelijk door goed teamwerk: “We werden echt geleefd – het woord ‘druk’ is niet eens van toepassing. Maar, het lukte door goed overzicht te houden, prioriteiten te stellen, veel met elkaar te praten en dingen te blijven checken.”
Hulptroepen
Anne Hanschke, en haar collega Elke Berger van het wetenschapsbureau van het Franciscus Gasthuis, keerden in de piek van de coronacrisis terug naar de intensive care afdeling van het ziekenhuis.
GGD
Timo Boelsums was er vanaf het allereerste begin bij betrokken en heeft sinds de coronacrisis zijn werk zien veranderen. “Ik ging van direct contact met een patiënt naar overstijgend coördineren. Ik heb een enorme verantwoordelijkheid erbij gekregen en sta nu in de schijnwerpers. Ik heb wel een dikke huid moeten kweken om ermee om te kunnen gaan.”
Schoonamkers
“Omdat we allemaal beschermende kleding aanhadden zag je niet meer wie de arts en wie de schoonmaker was. We hebben het ècht samen gedaan; iedereen heeft harde gerend voor de patiënten,” vertelt laureaat en schoonmaker Dilek Kaya Topal.
IC-verpleegkundigen
Voor Annemarieke van Heiningen betekende dat dat zij veel minder tijd had voor de begeleiding van de patiënten en hun families en dat zij haar collega’s minder zag. “Het was heel zwaar; het was heel moeilijk. Maar aan de andere kant heb je wel voor mensen echt iets kunnen betekenen.”