Docu Batya: Wat betekent het als je wordt ontkend door instanties

Vanaf dinsdag 8 maart, Internationale Vrouwendag, is de documentaire Batya te zien bij OPEN Rotterdam, op TV en online. Batya is een intiem portret van de Rotterdamse Batya Brown die als kind is geadopteerd, maar enkel een verblijfsvergunning krijgt. Met de gevolgen van deze beslissing worstelt Batya nu al dertig jaar. Tot overmaat van ramp wordt ze ook nog slachtoffer van de toeslagenaffaire. De kijker ziet haar vechten met de gevolgen van deze beslissing en het systeem. In de hoop om voor haar en haar vijf kinderen Nederlanderschap te krijgen. Ondanks de tegenslagen die Batya in haar leven heeft moeten doorstaan, vormt zij een eigen gezin met haar vijf kinderen en probeert zij er altijd het beste van te maken.

Kinderombudsman Stans Goudsmit is blij met het moment van verschijnen van de documentaire: “Je merkt dat de aandacht afneemt voor de slachtoffers, terwijl de problemen nog lang niet zijn opgelost. We moeten met elkaar nadenken over een radicaal andere oplossing, want anders zijn we nog jaren bezig om herstel voor de slachtoffers dichterbij te brengen. En het belangrijkste is dat deze gezinnen hun leven weer kunnen oppakken.”

Het verhaal
De toeslagenaffaire raakte Rotterdam net iets harder dan de rest van Nederland. Maar wat het Nederland vooral liet zien is dat het systeem niet volmaakt is. Dat burgers slachtoffer kunnen worden door etnisch profileren. Toch staat deze ramp niet op zichzelf en maakt het Nederlandse systeem vaker slachtoffers. Net als Batya Brown uit Hoek van Holland. Voor iemand die het nieuws rondom de toeslagenaffaire volgt is zij geen onbekende naam. Ze viel flauw toen de petitie aan de aan Tweede Kamer werd aangeboden.

Batya is geadopteerd en daarmee lijkt voor haar een lange strijd met het Nederlandse systeem te zijn begonnen. Na haar adoptie krijgt ze niet meer dan een verblijfsvergunning. Daarnaast wordt ze ook nog eens slachtoffer van de toeslagenaffaire. Ze is het levende bewijs van de desastreuze gevolgen van defecte overheidsinstanties. Maar dat is niet wat de makers van Batya in deze documentaire willen laten zien. Door Batya te volgen laten ze de gevolgen van al deze beleidsbeslissingen zien. Gevolgen die niet alleen op haar van toepassing zijn, maar ook op haar vijf kinderen. De documentaire staat voor doorzettingsvermogen, liefde en hoop. Batya is niet alleen slachtoffer, ze is een vechter, een moeder en kunstenaar.

“Batya is een belangrijk portret dat een gezicht geeft aan de gevolgen van bureaucratische dwalingen”, zegt Celeste Boddaert, hoofdredacteur van OPEN, “we zijn heel blij dat OPEN Rotterdam via de Mediaregeling dit soort producties van Rotterdamse makers kan ondersteunen. Het zijn verhalen die verteld moeten blijven worden.”

Mo’Movies
Makers Melissa Strangio en Mohammed Anouar Lachhab, die samen Mo’Movies vormen, hebben al eens eerder de handen ineen geslagen. Toen maakten zij zelfstandig de documentaire Rasha. Een film die laat zien hoe de geradicaliseerde Rasha na haar veroordeling haar leven weer probeert op te pakken. Rasha won op het Playa Film Festival op Aruba de publieksprijs voor beste korte documentaire. Nu werken Melissa en Mohammed weer samen, dit keer ook met OPEN Rotterdam. Dankzij de Mediaregeling kregen zij de kans om deze Rotterdamse documentaire te realiseren.