In een serie portretten van Poolse ondernemers laten OPEN Rotterdam en Vers Beton zien hoe ondernemerschap een manier kan zijn om onder uitsluiting uit te komen en je plek te vinden in een nieuwe stad. Dit portret gaat over Damian, eigenaar van bouw- en designbedrijven DZ Bouwservice en DZ Design.
“Ik zie de vrolijkheid, de vrijheid, het multiculturele van mijn eerste zomercarnaval nog voor me.” In Polen studeerde Damian bouwkunde aan de Technische Universiteit Śląska in Katowice. Hij had daar een ‘goed leven’, salaris, appartement, een auto. Dat gaf hij op. In 2000 kwam hij naar Nederland.
Illegaal
De grenzen van de EU waren toen nog niet open, dus een tijdje was Damian illegaal in het land. Hij werkte naar eigen zeggen “keihard” in de kassen en sprak nog geen Nederlands of Engels. “Mijn baas had geduld met me, betaalde me goed. Maar de Pool bij wie ik in Den Haag een kamer huurde, bleek de huisbaas niet te betalen, toen stond ik ineens op straat.” Damian werd opgevangen door twee vrienden, waar hij kon blijven.
Omdat hij hier een toekomst wilde opbouwen, leerde hij Nederlands, begon met een studievisum aan de opleiding Facility Management in Den Haag, en werkte als privé-schoonmaker. “Ik was een van de eersten van mijn Poolse vrienden om Nederlands te leren, en ik merkte dat Nederlanders dat waardeerden.”
In 2010 verhuisde hij naar Rotterdam. “Rotterdam stond bekend als een criminele en vieze stad, maar al snel ontdekte ik het nachtleven, de architectuur, de multiculturele kanten van de stad. Ik werd verliefd op Rotterdam en wist dat het de plek is waar ik wilde wortelen.” Met zijn vriend vond hij een klushuis op Katendrecht. “De huizenmarkt stond laag. Katendrecht had nieuwe mogelijkheden. Ik hoorde dat de brug naar de Wilhelminapier er zou komen. Ik had altijd herenhuizen schoongemaakt, het was een droom om er zelf een te hebben.”
Keerweer
Damian startte elf jaar geleden zijn eigen bouwbedrijf. Sinds drie jaar runt hij daarnaast een designbedrijf waarin hij zijn creatieve talent kwijt kan. Hij gebruikt zijn huis op Katendrecht als showroom en bouwt zo een imago op.
Hij maakt vrienden in de artiestenkringen en de intellectuele scene en leert “de alternatieve kant” van Rotterdam kennen. Café Keerweer noemt hij zijn tweede thuis, “want daar komen echt alle soorten mensen, alle genders en seksualiteiten, je hebt er goede gesprekken”.
Ook met zijn buren gaat hij goed om. “Ik heb mijn huis altijd opengesteld, ik wil altijd mensen helpen.” Damian wist ook te organiseren dat er voor het eerst een Poolse boot meedeed aan de Amsterdamse Pride. “Een superminority! We zetten het clichébeeld over Poolse mannen neer, met steigers en bouwvakkers op een boot. Het was fantastisch.”
Voor de stad en Katendrecht heeft hij veel plannen: een paar jaar geleden zag hij mogelijkheden om modulaire en circulaire voorgefabriceerde woningen te bouwen. Daarover zat hij met gemeente en woningcorporaties om tafel. Het ging niet door. “De stad was er niet klaar voor. Het woonbeleid werkt hier als een diesellocomotief. Er is meer open mind voor innovatie nodig. Juist hier kan dat, want Rotterdam is verder een fantastische, progressieve en experimentele stad.”
Inmiddels is hij zelf een “een duurzaam en maatschappelijk innovatief plan” aan het ontwikkelen op Katendrecht. “Ik zie geen reden waarom de woningcorporatie dit keer nee zou zeggen. Ik ben ervan overtuigd dat iemand met een Poolse achtergrond ook mee kan bouwen aan de stad, júist in Rotterdam.”
Lees vanaf donderdag 22 juni alle portretten, geschreven door Manon Dillen en Willemijn Sneep, op Vers Beton. Bekijk hier de korte documentaire ‘Blijvers: Van Oost-Europese migrant naar Rotterdammer’.
Dit onderzoek is een samenwerking tussen Vers Beton en OPEN Rotterdam en mogelijk gemaakt dankzij het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten en het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek.